บางครั้ง เรากลับเลือกเครื่องเสียงที่เสียงก้อไม่ได้ดีที่สุด เสียก้อบ่อยอีก
แล้วเลือกทำไม???
นั่นก้อเพราะบางครั้ง เครื่องเสียงที่เราเลือกกลับเป็นเครื่องเสียงที่มีความหมายที่สุด ชุดหลงยุคในรูปนี้ที่รวมสิริอายุทั้งชุดแล้วน่าจะกว่า 300 ปีประกอบด้วย
เครื่องเล่นแผ่นเสียง Garrard SL-55
เจ้าของเดิม: คุณพ่อ
อายุ: ประมาณ 60 ปี
ที่มา: คุณพ่อหิ้วกลับมาหลังเรียนจบ และตั้งอยู่หลังตู้หนังสือเท่าที่ผมจำความได้ เพิ่งได้ชุบชีวิตใหม่ไม่กี่ปีมานี้
แอมป์ Sansui 5000x
เจ้าของเดิม: คุณพ่อ
อายุ: ประมาณ 50 ปี
ที่มา: คุณพ่อซื้อต่อจากญาติที่เชียงใหม่ที่กำลังจะปิดโชว์รูม
เครื่องเล่นซีดี Sony CDP-102
เจ้าของเดิม: คุณพ่อ
อายุ: 42 ปี
ที่มา: อายุเท่าน้องชาย เป็นเครื่องเล่นรุ่นแรกๆ ของ Sony ค่าเปลี่ยนหัวอ่านแพงกว่าซื้อเครื่องใหม่
เครื่องเล่นเทป TEAC V-70C & เครื่องเล่นแผ่นเสียง Yamaha P-850
เจ้าของเดิม: พ่อตา
อายุ: ไม่มีข้อมูล
ที่มา: แกชอบฟังเพลงเป็นชีวิตจิตใจ แต่ตอนนี้ไม่สบายจนไม่สามารถฟังเสียงเพลงที่ชอบได้ ดีใจที่ได้มีโอกาสดูแลสิ่งที่แกชอบมากๆ 😜
ปรีโฟโนหลอด TS Audio
เจ้าของเดิม: พ่อเพื่อนสนิท
อายุ: ไม่มีข้อมูล
ที่มา: พ่อเพื่อนสนิทที่ชอบฟังเพลงมากๆ ให้ยืมมาเมื่อตอนผมกำลังเริ่มฟังแผ่นเสียง
ลำโพง Canton LE102
เจ้าของเดิม: พ่อเพื่อน (อีกคน)
อายุ: ไม่มีข้อมูล
ที่มา: นำรถพ่วงจักรยานเด็กไปให้เพื่อนที่เคยขี่ 🚴♂️🚴 จักรยานไปเชียงใหม่ด้วยกัน เลยได้ลำโพงคู่นี้กลับมาแทน คุณพ่อของเพื่อนตอนนี้ท่านไม่อยู่แล้ว แต่ดีใจที่ได้มีโอกาสดูแลต่อ 💌
แน่นอนเสียงไม่ได้ดีที่สุด ตัว Garrard เวลาจานหมุนทีดังเหมือนกับรถสิบล้อกำลังวิ่งบดถนนลูกรัง และเครื่องเล่น Sony ก้อเสียงจัดจ้าน ฟังไม่ค่อยสบายหู
และเสียประจำครับ ตัวแอมป์ Sansui ได้ไปเยี่ยมแพทย์มาหลายรอบ และตัวเล่นเทป Teac ทุกวันนี้ก้อยังรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล
แต่ทุกตัวมีเรื่องราวและความทรงจำ และบางครั้ง สิ่งนั้นคือสิ่งที่สำคัญและมีคุณค่าที่สุดในชีวิตของเรา 😊